Geluk bij een ongeluk, fietsje geleend bij dit trekkershotelletje en wat sightseeing. Het is een kleinere lawaaierige stad met een slechte luchtkwaliteit. Wat wil je me al dat verkeer, vuurtjes en verwarming. Het dragen van mondmaskers is hier een echte rage en zelfs mode. Vandaag zei de hotelbaas dat ze dit in de "winter" dragen om niet ziek te worden (besmet).
By the way, Facebook is hier in Vietnam niet te bereiken. Toch een vorm van censuur? Even nagekeken via internet en inderdaad sinds 17 april 2011 zijn Facebook en Twitter in een aantal Aziatische landen als China en ook Vietnam geblokkeerd dus ook voor mij!
Een markt-winkelcentrum dat dagelijks open is. In de supermarkt verkopen ze geen fruit. Alles kan je hier krijgen. Ik heb een paar sletsen gekocht omdat ik mijn schoenen zo dikwijls moet uitdoen. Afbieden dus en dan nog teveel betalen. Ze vroeg 250.000 dong wat ongeveer 8€ is dus voor hier belachelijk hoog. Ik bood 50.000 dong maar dan beginnen ze altijd te gieren om te zeggen "Komaan joh, waar komt gij mee af". Uiteindelijk heb ik 100.000 dong betaald wat nog 3x te veel is maar wat maakt het uit. Zij was blij en ik heb weer wat geleerd.
Verder worden hier vlees en vis zoals steeds op een gronddekzeil versneden en verhandeld.
Een monument en kerkhof voor de gesneuvelde soldaten in de Vietnamoorlog
Dit is mijn leenfiets met 1 versnelling en remmen die bijna werken maar wel een mountainbike (sic). Een raad voor toekomstige lange afstandfietsers: laat de mountainbike thuis en zorg voor een goede trekkingfiets met normale bandmaat want dat peddelt veel vlotter op harde ondergrond wat meestal het geval is.
Een typisch kerkhof maar wel voor de welgestelde blijkbaar?
Deze "overzetboot" zou me naar een soort remake brengen van een Viëtnamees dorp onder de oorlog. Het was zo afgelegen en onvindbaar dat het wat louche leek en inderdaad: een plaatselijke man vroeg met 50.000 dong om over zijn land te mogen lopen toen ik er al voorbij was. Ik bedankte kordaat en reed weg.
Met zo'n goal lukt het dus ook. Toen ze me zagen begonnen ze al te joelen.
Vond ik wel een leuke: kleurige kitcherige kinderfietsen en achteraan de grotere maar idereen rijdt met de brommer.
Soms hebben ze wel de neiging om immense autoboulevards te maken die mij veel te groot lijken maar vooral indruk maken. Ik voel hier nog de hand van de communistische partij die het graag groots en wijds ziet.
Kinderen op een monument. Toen ze me zagen kwamen ze op mij afgelopen en de meisjes wouden een foto maken met mij en een meisje achterop de fiets. Ik voelde mij een wandelende blanke grote atractie. De hoteluitbaatser antwoordde op mij vraag waarom dat ze me waarschijnlijk een handsome guy vonden. Mijn dag was weer goed.
De zuidchinese zee
Een soort "gedächteniskirche" zoals in Berlijn maar dan door de bombardementen van de US.
En dan een tegenslag door mijn vergetelheid. Bankkaart laten steken in een bankautomaat. De bediende stuurde me met mijn fiets eerst de verkeerde kant uit naar het hoofdkantoor dat de sleutel had. Na enige tijd was ik ter plaatse en zijn de kaart uit de automaat gaan halen en gingen toen nog eerst de beelden in het hokje (ATM) bekijken wat eigenlijk geen zin had. Hier zie je mij op het scherm van de bank. Ze moesten blijkbaar hun tijd vol krijgen voordat ze mijn kaart teruggaven.
